Thursday, May 15, 2008

Μια καινούργια αρχή...

Aντί προλόγου ή εισαγωγικού σημειώματος:

Ένα καινούργιο... ιδεοδρόμιο είναι πάντα κάτι συναρπαστικό! Το να βγει κανείς να γράψει την άποψή του στο διαδίκτυο για το αντικείμενο που τον ενδιαφέρει είναι ασφαλώς μεγάλη υπόθεση για κάποιον που δεν είχε μέχρι τώρα τη δυνατότητα να επικοινωνήσει τις ιδέες του από ένα τόσο ισχυρό βήμα. Όμως για κάποιον που εργάζεται ήδη 20 χρόνια σε έντυπα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ίσως αυτό να μοιάζει πλεονασμός. Κι όμως, το ιστολόγιο (το blog, δηλαδή) είναι ένα μικρό περιοδικό, χωρίς τα μειονεκτήματα του περιοδικού: Χωρίς χαρτί, χωρίς deadlines και χωρίς να χρειάζεται να το αναζητήσετε στο περίπτερο κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία.
Στην πρεμιέρα κάθε εντύπου, συνηθίζεται να δίνεται και το στίγμα της συντακτικής ομάδας. Αυτό που πρέπει να θυμάστε εσείς, οι αναγνώστες μας, είναι πως εδώ βρισκόμαστε (ο γράφων και εσύ αναγνώστη) πρωτίστως επειδή αγαπάμε το αυτοκίνητο, και θέλουμε να πιστεύουμε πως υπάρχουν κι άλλοι το ίδιο... ρομαντικοί.
Από αυτό εδώ το ιστολόγιο θα διαβάζουμε, θα οδηγούμε, θα φωτογραφίζουμε και θα σχολιάζουμε ό, τι έχει να κάνει με το αγαπημένο μας θέμα, τον τετράτροχο σύντροφό μας.
Το αυτοκίνητο ενσαρκώνει την εξαιρετική συμβίωση της τέχνης, του σχεδιασμού και της μηχανολογικής δημιουργίας. Είναι φτιαγμένο για να μεταφέρει ανθρώπους και αγαθά, αλλά και τα όνειρα και τα συναισθήματά μας. Ένα αυτοκίνητο που δεν μπορεί να εκτελέσει αυτές τις βασικές λειτουργίες μπορεί να είναι ένα ενδιαφέρον στατικό έκθεμα, αλλά δεν είναι πια αυτοκίνητο...
Πρόκειται για μια από τις πλέον συναρπαστικές κατασκευές που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Ακόμα και το απλούστερο από αυτά, εμπεριέχει δεκάδες διαφορετικές τεχνολογίες. Κάθε του εξάρτημα, από τον κινητήρα μέχρι τα ελαστικά κρύβει πίσω του το δικό του εξειδικευμένο σύμπαν σχεδιασμού και μηχανολογικής εφαρμογής. Ο γράφων αποβλέπει στο να μοιραστεί μαζί σας και να σας καλλιεργήσει την αγάπη για την αυτοκίνηση ως αυτοσκοπό και όχι ως απλή ανάγκη μετακίνησης. Ρίξτε μια ματιά στο δρόμο γύρω σας: οποιοδήποτε σουπερ μίνι των 10.000 € είναι στην πράξη πολύ πιο χρηστικό από ένα χαμηλό, διθέσιο σπορ αυτοκίνητο που κοστίζει... 150.000 €. Όμως η θέα του δεύτερου είναι που σας συγκινεί, έτσι δεν είναι; Η αιώνια κόντρα ανάμεσα στο περιττό που ομορφαίνει τη ζωή και στο αναγκαίο που απλά την... διεκπεραιώνει: Άλλωστε, αν το δούμε και φιλοσοφικά, στην αρχή όλα τ' αυτοκίνητα ήταν σπορ, αφού δεν ήταν ούτε πρακτικά, ούτε ιδιαιτέρως εύκολα στην καθημερινή τους χρήση...

Σαν επίλογο του πρώτου αυτού σημειώματος, σας παραπέμπω στο Δοκίμιo Περί Οδηγικής Απολαύσεως και Τέχνης του Νίκου Δήμου (http://www.ndimou.gr/) όπου αναλύονται από τον καλό συγγραφέα (με εξαιρετικό τρόπο!) όλα αυτά που αισθανόμαστε για το τετράτροχο ή δίτροχο σύντροφό μας. Για το πως το απλό ένστικτο και η ανάγκη της μετακίνησης έγινε τέχνη και σύμβολο ελευθερίας...



No comments: