Thursday, August 7, 2008

16o Goodwood Festival of Speed







Το πάρτι των μηχανών!

Το Goodwood Festival of Speed είναι σήμερα μια από τις μεγαλύτερες και πιο σημαντικές εκδηλώσεις κλασικού αυτοκινήτου, στην οποία συναντώνται κυριολεκτικά ΟΛΑ τα αυτοκίνητα που έχουν κατασκευαστεί ποτέ στον πλανήτη.

Φωτογραφίες: Κ.Δημητρέλης/Δ. Σταματάκος

“Δεν έχει σημασία από ποιό μέρος του κόσμου έρχεται ο καθένα από εμάς. Ο λόγος για τον οποίο συγκεντρωθήκαμε εδώ αυτό το Σαββατοκύριακο είναι κοινός για όλους: Είναι η αγάπη μας για τ' αυτοκίνητα και τους αγώνες. Είναι αυτό το κοινό μας πάθος το οποίο και γιορτάζουμε κάθε χρόνο.” Mε αυτά τα λόγια καλωσορίζει τους επισκέπτες του φεστιβάλ ο λόρδος Μαρτς. Ο Βρετανός ευγενής κληρονόμησε την αγάπη που τρέφει για τ'αυτοκίνητα από τον πατέρα του, ο οποίος είχε μετατρέψει το οικογενειακό τους αγρόκτημα σε πίστα για αγώνες αυτοκινήτου, από το 1949.
Oλίγη ιστορία...
Οι εκτάσεις που περιέβαλλαν τον οικογενειακό πύργο είχαν γίνει από τα τέλη της δεκαετίας του '30 βοηθητικό αεροδρόμιο διασποράς, με διαδρόμους από χορτάρι. Τα οικογενειακά κτήματα του Λόρδου βρίσκονται στην επαρχία Τσίσεστερ, 35 μίλια δυτικά του Σάουθάμπτον και το αεροδρόμιο αυτό εξυπηρετούσε την γειτονική βάση Tangmere, στην οποία έδρευε η 602 Μοίρα Αναχαίτισης της RAF, που επιχειρούσε με Spitfire στην Μάχη της Βρετανίας, το καλοκαίρι του 1940. Τον χειμώνα του 1941, κατασκευάστηκε ένας ασφάλτινος περιμετρικός δρόμος γύρω από τους διαδρόμους, ο οποίος χρησίμευε για την μετακίνηση των βυτιοφόρων που ανεφοδίαζαν τα Spitfire με καύσιμα. Ο περιμετρικός αυτός δρόμος, μετεβλήθη από τον λόρδο Μαρτς, μεταπολεμικά, σε πίστα. Η Πίστα του Goodwood φιλοξένησε αγώνες αυτοκινήτου από το 1948 ως το 1966. Τη χρονιά εκείνη, ο χώρος αυτό εγκαταλείφθηκε γιατί τα τρίλιτρα αυτοκίνητα των Γκραν Πρι, που παρουσιάστηκαν τότε, κρίθηκαν πολύ δυνατά για την συγκεκριμένη πίστα. Το Goodwood Festival of Speed είναι σήμερα μια από τις μεγαλύτερες και πιο σημαντικές εκδηλώσεις κλασικού αυτοκινήτου, στην οποία συναντώνται κυριολεκτικά ΟΛΑ τα αυτοκίνητα που έχουν κατασκευαστεί ποτέ στον πλανήτη: Αγωνιστικά όλων των τύπων και αυτοκίνητα παραγωγής όλων των κατηγοριών, παρελαύνουν κατά ομάδες μπροστά από το κοινό, το οποίο έχει την ευκαιρία να τα δει από κοντά ζωντανά, να τρέχουν, να θορυβούν και να γεμίζουν τον αέρα με τη χαρακτηριστική μυρωδιά του Castrol. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα των προσπαθειών του λόρδου Μαρτς, ο οποίος προσπάθησε και τελικά κατάφερε να δημιουργήσει μια πολύ επικερδή επιχείρηση στον ιστορικό αυτό χώρο, μετά από 40 χρόνια. Το Goodwood θεωρείται σήμερα το πνευματικό σπίτι των αγώνων αυτοκινήτου στην Αγγλία κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Το να πείσεις τον ιδιοκτήτη ενός κλασικού αυτοκινήτου ανεκτίμητης αξίας, να το μετακινήσει ως εκεί δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα του κόσμου. Αντίστοιχα δύσκολο είναι να βρεις προσωπικότητες των αγώνων, όπως ο Γιούχα Κάνκουνεν ή ο Άρι Βάτανεν για να τα οδηγήσουν και να στήσεις γύρω απ'όλα αυτά ένα πανηγύρι που θα προσελκύσει τους λάτρεις του αυτοκινήτου.
Το φετινό θέμα του φεστιβάλ.
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν το 1992 και κάθε χρονιά υπάρχει και μια θεματική ενότητα. Το φετινό φεστιβάλ ήταν αφιερωμένο στην “Αγάπη των Βρετανών για τους αγώνες αυτοκινήτου”. Φέτος συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από τότε που ο Μάϊκ Χόθορν έγινε ο πρώτος Βρετανός που κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 και σύμφωνα με τους διοργανωτές, η επέτειος αυτή ήταν μια καλή αφορμή για να γιορταστεί το μοναδικό πάθος των ανθρώπων αυτής της χώρας για τους αγώνες. Αυτό αποδεικνύεται από την ίδια την ιστορία των αγώνων, καθώς το Ηνωμένο Βασίλειο μας έχει δώσει του περισσότερους παγκόσμιους πρωταθλητές σε κάθε είδους μηχανοκίνητου σπορ από κάθε άλλη χώρα. Οκτώ Βρετανοί οδηγοί έχουν κερδίσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1, φέρνοντας στο νησί συνολικά 12 τίτλους. Η επόμενη πιο επιτυχημένη χώρα σε αυτό είναι η Βραζιλία, με τρεις διαφορετικούς οδηγούς που κατέκτησαν οκτώ τίτλους. Μερικοί από τους πλέον επιτυχημένους Bρετανούς οδηγούς και αναβάτες που αντιπροσωπεύουν την παράδοση της χώρας στο σπορ είναι οι παρακάτω: Ο Carl Fogarty, τέσσερις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στα super bikes, ο John Surtees, ο μόνος άνθρωπος που κέρδισε παγκόσμιο πρωτάθλημα στη φόρμουλα 1 και στις μοτοσυκλέτες 500 κ.εκ., ο Sir Jackie Stuart, τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής φόρμουλα 1, ο Mike Hailwood, τέσσερις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στις μοτοσυκλέτες, ο Richard Burns, παγκόσμιος πρωταθλητής ράλλυ, ο Andy Prialux, τρεις φορές παγκόσμιος πρταθλητής αυτοκινήτων τουρισμού και Derek Bell, δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία πρωτοτύπων.
Πριν 50 χρόνια, λοιπόν, ο Χόθορν κέρδισε το γαλλικό γκραν πρι της Ρέϊμς (τη μοναδική του νίκη για το 1958) και κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα από τον Στέρλινγκ Μος με διαφορά μόλις ενός βαθμού. Αξίζει να πούμε πως στο πορτογαλικό γκραν πρι εκείνης της χρονιάς ο Χόθορν είχε κάνει “τετ α κε” σε μια στροφή και ξαναμπήκε στον αγώνα κινούμενος για λίγο κόντρα στο ρεύμα του αγώνα. Οι κριτές τον απέκλεισαν, αλλά ο βασικός του αντίπαλος Στέρλινγκ Μος έσπευσε να τον υπερασπισθεί. Έτσι η δεύτερη θέση που κατέκτησε σ' εκείνο τον αγώνα πιστώθηκε τελικά στον Χοθορν. Ωστόσο, ήταν αυτοί οι επιπλέον πόντοι που έκαναν τον Χόθορν τον πρώτο Βρετανό Παγκόσμιο Πρωταθλητή της Φόρμουλα 1. Ο Στέρλινγκ Μός δηλώνει ακόμα και σήμερα πως ποτέ δεν μετάνιωσε για εκείνη την απόφασή του, παρόλο που εκείνη τη χρονιά ίσως να του άξιζε περισσότερο ο τίτλος, αφού είχε καταφέρει τέσσερις νίκες σε γκραν πρι, έναντι μιας του Χόθορν.

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος χρειάστηκε να γίνουν κοπιώδεις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην οργανωτική επιτροπή, στις ομάδες της Formula 1 και στους ιδιοκτήτες συλλεκτικών αγωνιστικών αυτοκινήτων. Και όπως πάντα, οι περισσότεροι φορείς και οι εταιρίες σπεύδουν να συνεισφέρουν και γίνονται χορηγοί του φεστιβάλ, ώστε ν'αποκομίσουν και την σχετική προβολή. Ανάμεσά τους και η Toyota, η οποία μας φιλοξένησε και φέτος. Το φεστιβάλ διαρκεί τρεις μέρες (φέτος ήταν από τις 11 ώς τις 13/7) και κάθε μέρα περιλαμβάνει πλούσιο πρόγραμμα με αεροπορικές επιδείξεις και φυσικά διελεύσεις που πραγματοποιούν ομάδες αυτοκινήτων, οι οποίες συγκροτούνται με κριτήριο το είδος των αυτοκινήτων που τις αποτελούν (μονοθέσια F1, αγωνιστικά ράλλυ κ.λπ.) και την ηλικία τους. Η διαδρομή που ακολουθούν είναι προς μια κατεύθυνση (μια ανάβαση 1,16 μιλίων) κατά μήκος της οποίας βρίσκονται οι κερκίδες των θεατών. Οι τελευταίοι έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ζωντανά και εν κινήσει όλα τα αυτοκίνητα από την αρχή του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα, ενώ παράλληλα έχουν και την δυνατότητα να τα επεξεργαστούν από κοντά όταν βρίσκονται στους ειδικούς στεγασμένους χώρους στάθμευσης. Φέτος για πρώτη φορά υπήρχε και μια ξεχωριστή, μικρή, χωμάτινη ειδική διαδρομή (σχεδιασμνένη αππό τον Hannu Mikola, παρακαλώ!) έτσι ώστε το κοινό να μπορεί να παρακολουθεί τα αυτοκίνητα ράλλυ που μετείχαν στο φεστιβάλ, να κινούνται στο φυρικό τους περιβάλλον...
Το ζωντανό μουσείο του Goodwood Festival of Speed είναι κάτι που όλοι οι λάτρεις του αυτοκινήτου οφείλουν να επισκεφθούν, έστω και για μια φορά στη ζωή τους...

Κάθε χρόνο, μια τεράστια σύνθεση ορθώνεται μπροστά από την είσοδο του κυρίως κτιρίου, του Goodwood House. Φέτος, η Land Rover γιόρταζε τα 60 της χρόνια και για το λόγο αυτό είχε ανεγερθεί η εικονιζόμενη μεταλλική κατασκευή, πάνω στην οποία είχαν τοποθετηθεί “αναρριχώμενα” διάφορα μοντέλα της φίρμας.


Οι φετινές αεροπορικές επιδείξεις περιελάμβαναν την εναέρια επίσκεψη και την εκτέλεση προγράμματος ελιγμών από το νέο, γιγάντιο Airbus A380, αλλά και από το φημισμένο ακροβατικό σμήνος της R.A.F., Red Arrows. Η παρουσία των αεροσκαφών είναι κομμάτι της παράδοσης του Goodwood. Κάθε χρόνο, τα αεροσκάφη επιστρέφουν κι αυτά στο Goodwood και χαιρετούν τ΄αυτοκίνητα που τα διαδέχθηκαν στο χώρο αυτό...


Έτσι ήταν κάποτε τ' αυτοκίνητα των Γκραν Πρι! Αυτή η Mercedes του1908 είχε τετρακύλινδρο σε σειρά κινητήρα, 12,8 λίτρων με ισχύ 130 ίππων. Με βάρος 1.100 κιλών, το αυτοκίνητο ήταν αρκετά γρήγορο ώστε να κυριαρχήσει στο γαλλικό Γκραν Πρι του 1908 στη Διέππη, επιτυγχάνοντας μέση ωριαία ταχύτητα 110 χλμ./ώρα και ταχύτερο γύρο με 130 χλμ./ώρα. Αν οι ταχύτητες αυτές σας φαίνονται μικρές, να σας θυμίσουμε πως εκείνη την εποχή τ' αυτοκίνητα είχαν φρένα μόνο στον πίσω άξονα...



Ο αειθαλής Sir Stirling Moss είναι κάθε χρόνο επίτιμος φιλοξενούμενος σε αυτή τη γιορτή της αυτοκίνησης. Πρόκειται ίσως για το πιο αδικημένο πρόσωπο της Formula 1 σε μια εποχή όπου το fair play είχε μεγαλύτερη σημασία από οποιονδήποτε τίτλο. Εδώ τον βλέπουμε στο τιμόνι μιας Vanwall του 1958.



Ferrari Dino 2.4 litre V6 του 1960. Πρόκειται για ένα ακριβές αντίγραφο του τελευταίου αγωνιστικού μονοθέσιου της Ferrari με τον κινητήρα μπροστά. Με αυτό ο Phill Hill πέτυχε τη τελευταία νίκη σε Γκραν Πρι με μπροστομήχανο μονοθέσιο, το 1960. Επίσης, το συγκεκριμένο αυτοκίνητο ήταν παρόμοιο με αυτό που ο Mike Hawthorn κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1 του 1958.

Αυτός ο κύριος είναι ακόμη πιο γνωστός: Ο Νick Mason, o ντράμμερ των Pink Floyd και γνωστός πλέον συλλέκτης κλασσικών αυτοκινήτων, παλεύει με το τεράστιο τιμόνι ενός Auto Union Type D του 1938 (πρόκειται για ανακατασκευή). Μη φανταστείτε τίποτε αδύναμο: Μιλάμε για V12 και 420 ίππους (οι παρατηρητικοί θα δούν ότι σταματούσε από τα 205 μαω με τέσσερα ταμπούρα...)

Τα Rally Cars...

Σε μια ειδικά σχεδιασμένη από τον Χάνου Μίκολα ειδική διαδρομή οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να δουν μερικά από τα πλέον κλασικά αυτοκίνητα ραλλύ (και οι οδηγοί τους να λυσσάξουν αρμοδίως...). Στη συγκεκριμένη φωτό βλέπετε ίσως το πλέον αγαπημένο αυτοκίνητο στην Ελλάδα. Οχι μόνο γιατί πρόκειται για ένα original Rothmans Ford Escort Mk2 RS1800 αλλά γιατί πρόκειται για το συγκεκριμένο Ford Escort με το οποίο ο Ari Vatanen κέρδισε το Aκρόπολις και τις 1000 Λίμνες το 1981. Στην φωτό, ο Andrew Haddon κάνει ότι μπορεί αλλά... άλλα τα μάτια του λαγού...



Ένα από τα πλέον ιστορικά αυτοκίνητα ράλλυ: Η Lancia Stratos εκτός από εκπληκτική εμφάνιση είχε κι έναν πολύ καλό V6 κινητήρα 2,5 λίτρων της Ferrari και στην εποχή της (μέσα της δεκαετίας του '70) σάρωσε σχεδόν όλους τους αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ.

Ο Γιούχα Κάνκουνεν οδήγησε μια τέτοια Toyota Celica ST185, με την οποία κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 1993. Πρόκειται για ένα από τα πλέον επιτυχημένα αγωνιστικά της εταιρίας, το οποίο βοήθησε δύο ακόμα οδηγούς να γίνουν πρωταθλητές, τον Κάρλος Σάϊνθ και τον Ντιντιέ Οριόλ.

Αν και το Renault 5 Maxi Turbo φαινόταν ξεπερασμένο το 1985, μετά την εμφάνιση των τετρακίνητων τεράτων του Group B, εντούτοις, με ισχύ 350 ίππων και με τον αποφασισμένο Ρανιοτί στο τιμόνι, το Maxi εξακολουθούσε να είναι υπολογίσιμος αντίπαλος. Κέρδισε το ράλλυ Κορσικής το '85 και το '86.

.....................
Mίνι-συνέντευξη: Juha Kankkunen.

Eδώ συναντώ τους παλιούς μου φίλους...”
Βρήκαμε τον μεγάλο Φινλανδό στο περίπτερο της Toyota και παρά το φορτωμένο πρόγραμμά του, βρήκε λίγο χρόνο για μια σύντομη συζήτηση μαζί μας.



- Πείτε μας λίγα λόγια για το Festival of Speed.
- “Kατ' αρχήν το εντυπωσιακό είναι η τεράστια ποικιλία αυτοκινήτων που μπορεί να δεί ο επισκέπτης. Ακόμα και για μας, που υποτίθεται ότι γνωρίζουμε το αντικείμενο, πάντα υπάρχει κάτι καινούργιο να δούμε, κάτι που δεν γνωρίζαμε καν την ύπαρξή του... Αλλά ακόμα και για όσα μοντέλα είναι γνωστά, η εκδήλωση αυτή προσφέρει κάτι το μοναδικό: το ότι τα βλέπεις ολοζώντανα μπροστά σου να κινούνται και όχι στατικά, πάνω σ' ένα βάθρο. Μπορείς ν' ακούσεις τον ήχο τους και να μυρίσεις τις εξατμίσεις τους! Επίσης, μπορείς να εξετάσεις τα αυτοκίνητα που σου αρέσουν στα πάντοκ και να δεις από κοντά λεπτομέρειες όπως το εσωτερικό τους ή τον κινητήρα τους με τρόπο που δεν μπορεί να γίνει σε ένα μουσείο. Το Festival of Speed είναι μια εξαιρετική ιδέα και μια καλή ευκαιρία να συναντήσω παλιούς φίλους και γνωστούς!”
-
- Με δεδομένο το ότι έχετε αγωνιστεί στην “χρυσή εποχή” των Ράλλυ, τότε που οι αγώνες είχαν μεγάλη διάρκεια, τι σκέφτεστε για το μέλλον των αγώνων Ράλλυ. Πολλοί διαμαρτύρονται για την μορφή που έχουν πάρει σήμερα, για το ότι είναι μικρής διάρκειας, γίνονται κοντά στις μεγάλες πόλεις και γενικώς σχεδιάζονται με βάση τις ανάγκες της τηλεοπτικής κάλυψης...
- “Συμφωνώ πως τα Ράλλυ χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης από τη Φόρμουλα 1, καθώς είναι πολύ διαφορετικά. Χρειάζονται περισσότερες ομάδες και οδηγοί ώστε να εντείνεται ο ανταγωνισμός. Χρειάζονται όμως και το χρόνο τους. Παλιά, περιμέναμε να έρθει η εποχή για το Ράλλυ Ακρόπολις, όχι μόνον γιατί ο αγώνας ήταν δύσκολος και προκλητικός, αλλά και γιατί η ατμόσφαιρα της χώρας μας άρεσε. Επίσης, συνδυάζαμε τη δουλειά με τις διακοπές μας. Λόγω της μεγάλης διάρκειας του αγώνα και της αντίστοιχης προετοιμασίας, η παραμονή μας στην Ελλάδα διαρκούσε περί τις δύο εβδομάδες. Εντάξει, κατανοώ την ανάγκη για τηλεοπτική κάλυψη, αλλά χρειάζεται περισσότερος χρόνος για κάθε αγώνα, ίσως 8-10 μέρες μαζί με τις δοκιμές.
-
- Πιστεύετε πως η συντόμευση των ράλλυ είναι αποκλειστικά θέμα κόστους;
- Εν μέρει ναι, διότι τα σημερινά αγωνιστικά είναι πιο σοφιστικέ, με περισσότερα ηλεκτρονικά. Σκεφτείτε πως κάθε αυτοκίνητο έχει τρεις ηλεκτρονικούς υπολογιστές που κοστίζουν από 50.000€ έκαστος. Τα ηλεκτρικά/ηλεκτρονικά είναι πια τα πλέον ακριβά εξαρτήματα των αυτοκινήτων.

- Πως θα θέλατε να δείτε τα ράλλυ την επόμενη δεκαετία;
- Τα ράλλυ είναι ένα πανέμορφο σπορ και ελπίζω να μην αλλάξουν πολύ στο μέλλον. Εύχομαι οι θεατές να επιστρέψουν στις ειδικές διαδρομές για να παρακολουθούν τους αγώνες από κοντά και όχι από μόνο από την τηλεόρασή τους. Οι οδηγοί θέλουν να αισθάνονται τον κόσμο κοντά τους...

- Ποιό από τ' αυτοκίνητα που είδαμε εδώ θα θέλατε να οδηγήσετε ή ακόμα καλύτερα θα ευχόσαστε να είχατε οδηγήσει σε αγώνα;
- “Έχω οδηγήσει πολλά εξαιρετικά αυτοκίνητα, αλλά ακόμα υπάρχουν πολύ περισσότερα και ειλικρινά μου είναι δύσκολο να πω. Οπωσδήποτε θα μου άρεσε να οδηγήσω ένα μονοθέσιο της Φόρμουλα 1 αν μου δινόταν η ευκαιρία. Βεβαίως η μεγάλη μου αγάπη εξακολουθούν να είναι τα Ράλλυ. Τα σημερινά rally cars πρέπει να πω ότι είναι εύκολα και απολαυστικά στην οδήγησή τους”.
-
- Πότε θα έρθετε στην Ελλάδα;
- Είχα κανονίσει να έρθω και φέτος για να δω το Ακρόπολις και για διακοπές φυσικά, αλλά κάτι έτυχε και το πρόγραμμά μου άλλαξε. Θα προσπαθήσω να έρθω του χρόνου και όχι μόνο για τον αγώνα. Όπως σας είπα, συνδυάζω πάντα την επίσκεψή μου στην Ελλάδα και με διακοπές και με την ευκαιρία βλέπω και κάποιους παλιούς φίλους μου, όπως τον Γιάννη, ξέρετε τον “Τζίγγερ”. Έχω πολλούς φίλους στην Ελλάδα με τους οποίους και επικοινωνώ συχνά τηλεφωνικώς.”

1 comment:

Anonymous said...

Απλά μαγικό. Πρέπει να οργανωθεί εκδρομή για το Goodwood Revival.Εκεί να δεις...